திண்ணை

திலகபாமா

முகூர்த்த கால்களாய்
முளைத்து நிமிர்ந்திருந்த தென்னைகளில்
கூடுகளுக்கு நார்கள் சேகரிக்கும்
காகங்களின் வேகத்திற்கு
விசிறி விட்ட கீற்றுகள்
விலா ஒடிந்து கருகி கிடக்க

கெண்டையும் கெழுத்தியும்
காதல் களியாட்டங்களை
கண்டு நெளிந்தாடிய நாணல்கள்
இருந்த இடங்களில்
எருக்கஞ் செடிகள் வண்ணத்து பூச்சிகளின்
கூடுகளோடு

எத்தனை கெளதமர்களின் சாபங்கள்
நீரோடும் ஓடைகளில் எல்லாம்
கற்கள் மட்டும் காயமோடு
மீண்டும் நீர் சுமக்க தவம் கிடக்கும்

பருவம் தேடி பறக்கும்
பறவையினமாய்
இடம் பெயரா முடியா மனித வாழ்வு
வாழும் இடத்தையும் நத்தை கூடென
முதுகில் சுமந்து நசுங்கும்

பிட்டுக்கு மண் சுமந்த இறைவனும்
பிரம்படி பட்ட மக்களும்
நம்பமுடியா கதையாய்
வறண்டு கிடக்கும் வைகையில்
நீர் ஓடிப் பார்க்காத நிகழ் தலைமுறை

மழலை அழுகுரல் ஆரம்பம் கேட்டு
முலைப்பால் சிந்தும்
மலைகளும் இன்று மழை எதிர் பார்த்து

சந்திப்புகளில் நலம் விசாரிப்புகளாய்
மாறிப் போன நீர் நிலவரங்கள்

என்று வரும்
தண்ணீர் மேகம் தரையிறங்கி
பூக்கள் வாங்கும் நாட்கள்

***
mahend-2k@eth.net