திண்ணை

அப்ராஜிதன்

கனவுகளிலிருந்து விடுபட நினைக்கும்
அடுத்த நொடியே
என் குரல்வளையை கவ்வி பிடிக்கிறது
கடவுளர்களின் சாபம்
நடுங்கவைத்து வேடிக்கைக்காட்டி
என்னை இழுத்துசென்று
மீளமுடியா கனவுகளில் மீண்டும் புதைத்துவிடுகிறது…..
அங்கே விரும்பி அழிவதைத்தவிர
வேறு வாய்ப்புகள் கொடுக்கப்படவில்லை
மதுகோப்பையில் சருகைப்போல் மிதக்கிறேன்
உடலின் வேட்கைத்தீர வேசிகளின் மத்தியில்
புரண்டு கிடக்கிறேன்
கணக்கில்லா கொலைகள்
காட்டிகொடுப்புகள்
துரோகங்கள்
பழிவாங்கல்கள்
துதிபாடல்கள்
வன்புணர்வுகள்
மீண்டும் மீண்டும்
மீண்டும்
மீண்டும்
மீண்டும்
மீண்டும்
மீண்டும்
மீண்டும்
அதே
அதே
அதே
அதே
அதே
மீளமுடியா
அதே கனவுகள்
எவ்வித கருணையும் இல்லாத
அதே கடவுளர்கள்…………………..