திண்ணை

சத்தி சக்திதாசன்

இதயத்தின் இரத்தநாளங்கள் அனைத்தும்
இரைக்கும் மொழியெல்லாம் அவள் பெயர்தான்
இன்பத்தின் வரைவிலக்கணம் நிச்சயமாய் என்றும்
இளயவளின் எண்ணங்களின் சிறகடிப்புத்தான்
அன்பின் உச்ச கட்டம் வாழ்வினிலே என்றும்
அழகி அவள் மீது கொண்ட காதல் தான்
அதிசயத்தின் பிறப்பிடமே தேன்குழலி அவளின்
அம்புமழை பொழியும் பார்வைக்கணைதான்
இமயத்தின் உச்சியிலே கொடியேற்றியவன் உணர்வு
இதயத்தில் அவள் இடம் கொடுத்த அன்றே அடைந்தேன் நான்
சங்கீதத்தின் இனிமை என்று ஒன்று இல்லை என
சத்தியமாய் நானுணர்ந்தேன் அவள் மொழி கேட்டுத் தான்
நினைவெல்லாம் நிறைந்து விட்ட அக்கன்னி ஏனோ
நித்தியமும் என்னைச் சிறையிலிட்டாள் தான்
பத்திரமாய் அவள் நினைவை என்நெஞ்சில் பூட்டியே
பலநாளாய் பாதுகாத்து வைத்திட்டேன் நான்
பிறப்பிங்கே ஏழென்று சொல்வார்கள் இங்கே என்னுடனே
பிரியாமல் அவளிருப்பாள் எழுமுறையும் தானே

sathnel.sakthithasan@bt.com