திண்ணை

நடராஜா முரளிதரன்

ஒடுங்கிய உடற்கூட்டிலிருந்து
வழிந்து விழுந்த
ஊனமாய்
எகிறிப் பாய்ந்த
இச்சைகளாய்
இன்னும் என்னவாயோ
எல்லாம் சில
என்னுள் அடியுண்டு கிடக்கின்றன

அனைத்தையும் சுமந்து கொண்டு
எனது நடைபாதைப் பயணம்
தொடருகின்றது

விளங்காத கதையொன்றை
வெறி கொண்டு வாசிக்கும்
சிலரைப் பார்த்து
அசட்டை செய்யாது
அகன்று கொண்டிருக்கிறது
பெரும் மக்கள் கூட்டம்

அந்தக் கூட்டம்
எழுப்பிய பேரொலி
இன்னும் ஓயவில்லை
அது எழுப்பிய
அலை வெள்ளத்தில்
அனைவரும்
அடித்துச் செல்லப்பட்டனர்

அன்றொரு நாள் நான்
காலணியற்ற பாதத்துடன்
நடந்து கொண்டிருந்தபோது
பாதம் பதித்த நிலமெலாம்
எமது நிலம் என்றார்கள்
இன்னும் சிலர் ஆங்காங்கே
ஓடிந்து கிடந்த
துண்டுப்புலங்களையும்
தங்களது சொந்த நிலப்பரப்புக்கள்
என்று கூறினார்கள்

கடும் பனியில் நுழைந்து
பயணம் அமைந்ததுவாய்
பெருந்தூரம் அலைந்தாகி விட்டது

இன்னும் ஏன் அவை
என் நினைவுச்சுழியில்
உக்கி அழிந்து விடவில்லை

மரபணுக்களில் அவை
அமர்ந்து இன்னும்
பல்லாயிரம் வருடங்கள்
பயணிக்கும் என்று
எவனோ ஒரு கவிஞன்
கூறும் நாளை எதிர்நோக்கிக்
காத்திருப்பேன்