திண்ணை

ரஜித்

சூரையாடியது சூரைக்காற்று
அறுந்த பட்டங்களாய்
பறந்தன கூரைகள்
மல்லாந்தன சுவர்கள்
பிடுங்கி வீழ்ந்தன மரங்கள்
பிடுங்கப்பட்டன உயிர்கள்
ஆறு நிமிடக் காற்றுக்கு
அறுபது உயிர்கள் காவு

அடுத்த நாள்

அடுக்கப்பட்டன உடல்கள்
சுற்றி அழுதன சுற்றங்கள்

‘கண்ணீர் துடைக்கும் கடவுளோ
கண்களைப் பிடுங்குவது’

உப்பிட்ட மண்ணெல்லாம்
உப்புக் கண்ணீர்

அப்போது
விண்ணைக் கிழித்தது மின்னல்
கொட்டிக்கவிழ்த்த வைரமென
திக்கெட்டும் வெளிச்சம்
வெண்மேகம் எழுந்தது
அங்கே இறைமுகம் தெரிந்தது
வாய் திறந்தது
வார்த்தைகள் விழுந்தது

‘நான்தான் கடவுள்
அப்படியே நில்லுங்கள்
பத்து நிமிடம்
இங்கே நிற்கும் ஒருவரின்
உயிர்கொண்டு
அறுபது உடலையும்
எழுப்புவேன்
1 .. 2 .. 3 .. 4 .. 5 .. ‘

பத்து நிமிடம் கடந்தது
அங்கே பிணங்கள் மட்டுமே
கிடந்தது

rajid_ahamed@yahoo.com.sg