திண்ணை

ராபின்

ஆலயத்தின் அடிக்கல் சுமந்த
எளிய ஜாதியின் பின் தலைமுறையினர்
ஆலயம் புக அனுமதிக்கப்பட்டனர்
அன்னதானம் பெறும் பிச்சைக்காரர்களாய்

யாகங்கள் நடத்தி தங்கள் வெற்றியை
உறுதிப்படுத்திக் கொண்ட அரசியல் புனிதர்கள்
பறந்து சென்றனர் சேரி மக்களைத் தேடி
தம் தரிசனம் காட்டி ஆசிகள் தருவதற்கு

காவித் துணியில் துறவறம் காட்டி
நாவின் நுனியில் வேதங்கள் சமைத்து
புலனடக்கும் பாவனையில் தேர்ச்சிகளும்
பெற்ற பெரியோர் சிலர்
மாய சக்தியைத் தேடி, தாம் கற்ற தந்திரங்களை
விரக்தியின் விளிம்பில் எம்மிடம் காட்டினர்
எளியர் எம்மை அடிமை செய்ய

உங்களின் தேவ பாஷை மந்திரங்களும்
பால், நீர் அபிஷேகங்களும்
கற்களையும் புனிதப்படுத்துமெனில்
அவற்றை எளியன் என்மேல் சொரிந்து
தழுவிக்கொள்வதில் உமக்கிருந்த தயக்கமென்ன ?

கடவுளர் பெயரில் பிறருக்குத் திருமுகங்கள்
எழுதிய மாண்புகள் சிலர்
அக்கடவுளர் பெயரில் எமக்கு எழுதினர்
எம் அடிமை சாசனங்களை

வன்முறைகளின் மேல் எழுந்த ஆலயங்களில்
அகிம்சை தேடும் மகாத்மாக்களின் வழித்தோன்றல்களே
உங்களுக்கு ஐயோ!
மாயை நிரம்பிய உங்களின்
கீச்சுக்கிளித் தத்துவங்கள்
மாயை யன்றி வேறென்னவாக இருக்க முடியும் ?

காலம் கடந்த கேள்விகளும், ஞானமும்
வலியின் வடுக்களாய் வார்த்தைகளாகலாம்
பேதங்களின் நிறங்கள் சிலவும் மாறலாம்
மாறாத அவலமாய், ஊரெங்கும்
கழிவுகளென கழிக்கப்பட்ட மனிதர்கள்

சமூகங்கள் என்றும் மாறுவதில்லை
வகுப்புமுறை பிளவுகளில் பதுங்கியவன்
விரிந்து கிடக்கும் பெருவளியில்
தன் சுயத்தினை உணரும்வரையில்
amvrobin@yahoo.com