திண்ணை

எஸ்ஸார்சி

பெண்ணே நீ மரம் தழுவும்
கொடி போலே என்னை ஏற்றுக்கொள்
பறக்குங்கருடனின் சிறகு போலே
உன் மனத்தை ஒயாது தொடுகிறேன்
என் உடல் விரும்பு
எனது கண்ணொடு கால் விரும்பு
நின் கூந்தலும் கண்களும்
என்னை நாடிக் காமத்தால் சாயட்டும்
என் விருப்பம் போலே என் தோள் சேர் நீ
என் இதயத்தில் அணைந்துகொள்
நெய் தரும் பசு வொன்று தன் கன்று மீது காட்டும் அன்பு
கொண்டு என்னைச்சேர்
அரச மரம் ஆண் சமீ மரம் பெண்
ஆண் மகவின் தோற்றமவ்விடம்
அம்மகிமையைப் பெண்ணிடம் கொண்டு சேர்ப்போம்
ஆணில் தோன்றும் விதை
பெண்ணில் பொழியுறுக
பிரசாபதி யின் கூற்று இது
பிரசாபதி அநுமதி சினிவாலி எனும்
தேவதைகள் உருவமாக்குகிறார்கள் சிசுவை
பொறாமை கொணர் வலியும் அனலும்
அணைக்கப்படுக உடனே
யான் தூய்மை பெறவேண்டும்
தேவரால் மானிட அறிவால்
உலகப்பொருள்களால்
தூய்மை செய்வோன் என்னை த்தூய்மைசெய்யட்டும்
தனம் படைத்தோரே
துன்பந்தராது அளிப்பது விரும்பி அளியுங்கள்
வளர்வன யாவுமிவண் மண் மீது
நும்மால் மட்டுமே
புறாக்களை ரிக் ஒலித்து விரட்டுங்கள்
பசுக்கூட்டம் வரட்டும் இங்கு
புறா ஆந்தை வருகை தீயவை கொணராதிருக்கட்டும்
சமீ மரம் நூறு கிளைகொண்டு தழைத்திடுக
வேறுவெற்று மரங்கள் தூரம் போக
பெரிய இலை உடைய வளமான சமீ விருட்சமே
கேச சுகம் தருந்தாய் நீ
உற்றானுக்கும் மாற்றானுக்கும்
சினம் தவிர்ப்பதுவே தருப்பைப்புல்
கடலடியும் புவியடியும் செல்லும் மூலம் அப்புல்
மனம் மாசு அறட்டும்
பேசுவற்குறியனப் பேசுக மனம்
விழிப்பு தூக்கம் இருநிலையிலும்
யாம் தகாச்சொல் மொழிந்திருந்தால்
அக்குற்றம் இவண் நீங்குக
பொய் உரை பேசியிருந்தால் எம்மைக்காத்திடுக
தூக்கம் யமனுக்குத் தந்தை
முடிப்போன் தானே அவன்
வீசம் அரைக்கால் என க்கடன் திருப்பியளிப்பதுபோலே
தீயக்கனவுகள்
யாம் வெறுப்போனிடம் போய்ச் சேர்க
எமது தானியங்கள் காக்கப்படுக
எலி துளைசெய் பூச்சி யொடு வெட்டுக்கிளிகள்
சேதமுறுக முற்றாய்
பாம்புகள் எம் மக்களை கொல்லாதொழிக
திறந்தவாயை அவை மூடவேண்டாம்
மூடிய வாயை அவை திறக்கவும் வேண்டாம்
இசைவுடன் இணக்கமாகுங்கள்
தேவர்கள் காட்டிய பாதை அது
மந்திரம் சபை விரதம் இவை சமமாகி
சித்தம் ஒன்று சேரட்டும்
விழைவுகள் சமானமாகுக
இதயங்கள் சமானமாகட்டும்
மனங்கள் உத்தமமாகுக
கோபம் கீழ் கதி செல்க ஆயுதம் கீழே செல்க
கைகள் கீழே செல்க
அசுரர் பலம் அவ்விதமே ஒழிக
இந்திரனாலே யாம் வெற்றி பெறுவோம்
எதிரிகள் கைகளறட்டும்
சவிதா சவரக்கத்தியோடு வந்துள்ளான்
வெந்நீர் கொணர்க
சிர கேசம் நீக்கப்படுக
நீரால் நனைத்துத் தாடி நீக்குங்கள்
மதுவும் தசை செயல்பாடும் போல்
தாயக்கட்டையும் ஆட்டப்பலகையும் போல்
பலமுடையோன் மனம் பெண் மீது நிலையாவதுபோல்
நின் கருத்து நின் சிசுவில்
நிலைபெறுக பெண்ணே
ஆன்யானை பெண்யானை பாதம் அனுசரித்து
போவதுபோலே
பலவான் மனம் பெண்ணில் நிலை பெறுவதுபோலே
சிசுவொடு பந்தம் பெறு பெண்ணே
யான் பிராமணன் யான் புசித்த உணவு
பெற்ற பொன் குதிரை பசு ஆடு வகையத்தனையும்
அவியாகுக அக்கினியே நினக்கு
பிதுருக்கள் அளித்து
மானிட அனுமதியோடு
என் மனம் மகிழ்பவையே நல் அவியாகின்றன
கொடுக்கவோ கொடுக்காமல் வைத்திருக்கவோ
வாக்களித்து அநீதியாய் உண்டவை
வைசுவாநரனால் இனிதாகுக
பிறப்புறுப்புக்கள் இசைந்துப்பொறுந்துக
பெரிதாகுகி ஒங்குக
யானை கழுதை விரையும் குதிரையது
எனப்பெரிதாய் எம்அங்கம் வளரட்டும்
இவண் நிகழ்த்தும் அவியால் அவனும் அவளும்
வலிமையுறுக
ஆயிரஞ்சக்திகள் பெறுகட்டும்
துவஷ்டா எனும் கருவளர்ப்போன்
இவ்விருவரையும் பிணைக்கின்றான்
ஆயிரமாண்டு வாழ்ந்து மக்கட்செல்வம் பெறுக
சீரகம் தரு தாவரம் நோய்கள் விரட்டுவது
தேவர்கள் கொடையது
இருமலே மனோவேகத்தில் பறந்திடு நீ
எம்மை விட்டுப்போ
அரசமர விதையே ரணத்துக்கு அவுடதமே
சீவனுக்குப்போதுமானது
கேட்டை நட்சத்திரத்திலே வீரன்
பிறந்துள்ளான் இங்கு
புலியின் தினம் இது
சூரன் அவனே
தந்தையைக்கொல்லானவன்
தாயை இம்சிக்காதவனவன்
தெரிந்தோ தெரியாமலோ
யாம் செய்த பாவத்தினின்றும் எம்மை
விடுதலையாக்குங்கள் விசுவதேவர்களே
தாய் தந்தை சகோதரன் மகன் எம் சித்தத்துக்
கொணர் பாவம் போக்கி
மங்களமேயாகுக எமக்கு
யான் வாங்கிய கடன் யான்வாங்கித் தின்றகடன்
என்னை விட்டு அகலுக
யான் எவனிடம் கடன் பட்டுள்ளேனோ
எவனது மனைவியை அணுகுகிறேனோ
எவனிடம் யாசிக்கிறேனோ
அவர்கள் என்னிடம் ஏதும் பேசாதிருக்கட்டும்
காய் ஆடாமல் கடன் பட்டாலும்
திருப்பித்தராது வாக்குறுதி மட்டுமே தந்தாலும்
வைசுவாநரன் எம்மை நல் வழிப்படுத்துக
தூய்மையான மாசற்றப் புனிதமான பெண்ணை
பிராமணன் கைகளில் ஒப்படைக்கிறேன் யான்
மருத்துக்கள் இந்திரன் ஆற்றுப்படுத்துக உம்மை
மரத்தினின்று வீழ்வது கனி
வானின்று வீழ்வது வளி
அசுத்தம் எம்மீது இருப்பின்
நீர் எம்மைத்தூய்மைப்படுத்துக
சிபுத்துரு எனும் சிவப்பு ப்பலாசமே நின்னால்
செவி கண் இதயம் நோய்கள் தொலைக்கின்றன
விண்மீன்கள் சகதூமன் என்னும்
பிராமணனை அரசனாக்கின
அவனே காலை மாலை நண்பகல்
மங்களம் தருகிறான் எமக்கு
சம்சபமரம் எம்மோடு வாழ்ந்து செல்வம் வழங்குகிறது
துன்பங்கள் எமக்குத்தூரமாகின்றன
இடுப்பில் இருக்கும் கச்சையே
நீ முனிகளின் ஆயுதம்
தவத்தால் கிடைப்பவள்
அறிவொடு ஞானம் தருக நீ
இந்திர வலு கொடுப்பாய் கச்சையே
நிதத்னி ச்செடியே
மயிர் வேர்க்கால்களை வலுவாக்கு
கருங்கேசங்கள் வளர்க எமக்கு
காதலின் தாபத்தால் வாய் உலரட்டும்
பின் ஒன்று சேர்க காதலர்கள்
பாம்பைத்துண்டமாக்கிபிணைக்கும் கீரிபோலே
காமம் பிரிந்தவர் இணைக
குழவி பெறு இரு முதற் பற்கள்
மங்களம் தருவிக்கட்டும்
தாய் தந்தயரை இம்சிக்காதீர்கள் பாற்பற்களே
சிவப்புக்கத்திகொண்டு பாலகற்குக் காது துளையிடுக
அசுவினிகள் சின்னம் ஆங்கே எழுந்து பெறுகட்டும்
ஆயிரம் செழுமைகள் தழைக்க
பார்லிச்செடியே உயரமெழு
தானியப் பாண்டங்கள் நிறையட்டும்
கடல் போல் வளரட்டும் தானியச்செடிகள்
தானியம் அளிப்போர் வளர்க
தானியம் புசிப்போர் வளர்க ( அதர்வ வேதம் காண்டம் 6)
——————————————————