திண்ணை

எஸ்ஸார்சி

யான் என்பது துற
விடுதலை கைமேல்
யான் அது உள்ளவரை
உனக்கு ஏது விடுதலை
மனிதனுக்கு யானே விலங்கு
யான் அந்நியப்படப்பட
விடுதலை நின் அருகில்
பொறாமை
பேராசை
சினம்
சுய நலம்
வெறுப்பு
தன்னை த்தான்
அறிய மட்டுமே தொலையும் இவை

தூய்மை
அமைதி
பிறர் நலம்
போதுமென்னும் ஒரு பொன்குணம்
அண்டப்பெருவெளி மீது அயராக் காதல்
அறக்குணத்து சனிப்பவை இவை.

வந்துவிட்ட இடும்பை
எதிர் நிற்கும் துன்பம்
வரவிருக்கும் தீமை
தன்னை அறிய
தடைகளாய்த்தான் இவை
எப்படி வெல்வாய் நீ
வைராக்கியம் தொடர் ஆன்ம விசாரணை
வெல்லும் வந்தவிட்ட இடும்பைகளை
புலன் கொணர் பசியை வெல்
எதிற் நிற்பது துன்பம்
எப்படி ச்சாத்தியம் அது
சரியானதொரு முடிவே
காசொடு மனைவி மக்களை
வென்று செல்லும்.

கசடறக்கல்லாதவனா நீ
நல்லது தொடர்ந்து கேள்
தவறாய்த் தெளிந்தவனா
ஒயாது பெறுக குரு அருள்

திரிந்துபோனதா நம்பிக்கை
ஒயாத் தியானம்
ஒன்றே வழி

அகங்காரம் ஆட்சி செய்கிறதா
பெரு மெளனம் மட்டுமே மருந்து
வருவிருக்கும் தீமையோ
இன்னும் தொடரும் பிறப்பு
பிறந்து மட்டுமே
தொலைக்கத்தொலையும் அது
நடந்தே கழியணும் தூரம். ஆனந்த பிந்து உபநிசத் 6-8