திண்ணை

எஸ்ஸார்சி

பிரகசுபதியின் புகழ் போற்று
போஷி இணங்கியிரு
வீரம் வரும் வல்லமை கூடும்
பகைவர் அழிவர்
பிரம்மனை ஆராதிக்கும் அரசன்
சொந்த மனையில் சிறக்கிறான்
புவி எப்போதும் அவனுக்குக் கனி வழங்கும்
மக்கள் வலிய வந்து அவன்முன்
வணக்கம் சொல்வர் ( ரிக் 4/50)

சூரிய க்குமாரிகள்
இவ் உஷைகள்
இருட்டை மறைப்பவர்கள்
யான் கவுதமன்
வேள்வியை அறிவிப்பவன்
சனம் நடுவே எமக்குப்
புகழ் நிலைக்க
வீரப்புதல்வர்கட்கு
யாம் தலைமை பெறுக ( ரிக் 4/51)

சவிதா வை புகழ்வோம்
மநுவின் சந்ததிகட்குச்
செல்வம் அருள்பவன் சவிதா
அறிவின்மை அசக்தி அகம்பாவம்
இவைகொண்டு
யாம் சவிதாவுக்கும்
பிற மனிதர்க்குமிழைத்த குற்றங்கள் போக்குவான்
ஒளிக்கிரணங்களைப் பரத்துபவன் சவிதா
புவி வளம் பெறுதல்
அவனாலே சித்திக்கிறது ( ரிக் 4/54 )

நிலப்பரப்பின் தலைவனே
தேனாய் பசுநெய்யாய்
இனிய நீர்
சொரிக எமக்கு
செடிகொடிகள் இன்பம் தருக
எருதுகள் சுகம் பெறுக
கலப்பை பிணிக்கும் கயறுகள்
சுகமாய்ப்பொருந்துக
எருதேவும் சாட்டை சுகம் தருக
உழவர் எம்மொழியால் சிறப்பெய்துக
சீதா
நீயே உழுகலப்பை
நீயே வேளாண்மை
இந்திரன் நின்னைப்பற்றுக
பூஷா செலுத்துக நின்னை
பால்வளம் சிறக்கட்டும் மண்மீது. ( ரிக் 4/56 )
——————————————————–