திண்ணை

தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா

நேசிப்பதாய் நீ எனக்கு
உறுதி சொல்லிய
பிறகு
முதல் நாள் சூரிய
உதய மான போது
நிலவின் வருகைக்கு நான்
காத்திருந்தேன் !
சீக்கிரம் உறுவு பூண்டு
நிரந்தரம்
ஆக்கவரும் பந்தங்களை எல்லாம்
நீக்க வேண்டும் !
துரிதமாய்க் காதல் புரியும்
நெஞ்சங்கள்
வெறுப்பையும் காட்டும் விரைவில் !
அவ்வித மனிதக் காதலை
விரும்பேன்
என்னலத்தைக் கருதினால் !
இசைப் பண் முரணாக
எழும்பும்
தேய்ந்த வயோலின் நான் !
சிறந்த பாடகர் அதன் மீது
சினம் கொள்வார்,
தனது பாடல் நாசமாகு மென்று !
அவசரமாய் ஆக்கும்
தாளம்
தப்பிய சுதிப் பாடல்
தள்ளப்படும் கீழே !
எனது தவறெனத் தோன்றாது
உனக்குத்தான்
ஒரு தவறிழைத்தேன் !
முறிந்த பண்ணிசைக் கருவியிலும்
முழுமை யான கானம்
எழுப்பும்
வல்லவர் கரங்கள் !
மேலும்
உன்னத ஆத்மாக்கள்
பேராவலோடு அதைப் புரிந்திடலாம்
ஓரடியிலே !

************
Poem -32

Sonnets from the Potuguese
By: Elizabeth Browing

The first time that the sun rose on thine oath
To love me, I looked forward to the moon
To slacken all those bonds which seemed too soon
And quickly tied to make a lasting troth.
Quick-loving hearts, I thought, may quickly loathe;
And, looking on myself, I seemed not one
For such man’s love!–more like an out-of-tune
Worn viol, a good singer would be wroth
To spoil his song with, and which, snatched in haste,
Is laid down at the first ill-sounding note.
I did not wrong myself so, but I placed
A wrong on thee. For perfect strains may float
‘Neath master-hands, from instruments defaced,–
And great souls, at one stroke, may do and dote.

**********
S. Jayabarathan [jayabarat@tnt21.com (July 30, 2007)]