திண்ணை

வே பிச்சுமணி

என் வாய் உதிர்த்த வார்த்தைகளை
என் காதுகள் நம்ப மறுத்தன
வார்த்தைகளின் தாக்கத்தால்
உடலில் உறார்மோன்கள் சுரக்கின்றன
அவை
தம்மை நிர்வாணப்படுத்தி விடுமோ என
வார்த்தைகள் அஞ்சி
மனதிடம் முறையிட்டது
மனது ஆயிரம் சமாதானம் சொன்ன போதிலும்
என் வார்த்தைகளை
என் காது நம்ப மறுத்தன
அடிமனது வார்த்தைகளின்
புனைவை காதுகளுக்கு காட்டிகொடுக்க
பயந்து போன வார்த்தைகள்
என் வாயில் இருந்து கீழே குதித்து
தன்னை எப்பொழுதும் நம்பும்
பல கோடி காதுகளை சென்றடைந்தது
என் வாய்
என் காதுகளை பார்த்து
நக்கலாக சிரித்து கொண்டு இருக்கிறது