திண்ணை

புகாரி

.

சும்மா சும்மா என்னைச்
சும்மா இரு என்கிறாய்

சும்மா சொல்கிறாயா இல்லை
நிசமாகத்தான் சொல்கிறாயா

சும்மா இருப்பதென்பது
சும்மா வருமா அம்மா ?
.

ம்ம்…

கட்டிக்கொண்டாயிற்று
என் கைகளை

பொத்திக்கொண்டாயிற்று
என் வாயை

மூடிக்கொண்டாயிற்று
என் கண்களை

அடைத்துக்கொண்டாயிற்று
என காதுகளை

ஒதுங்கிக்கொண்டாயிற்று
என் தனிமையில்

இப்போது நான்
சும்மா இருக்கிறேனா
அம்மா ?
.

சூரியன் அடைகாக்கும்
பூமி முட்டை
சுற்றிச் சுழல்வதைப்போல்
என் எண்ணங்கள் எப்போதும்
சுற்றிக்கொண்டேயல்லவா
இருக்கின்றன

இந்த
முதலும் முடிவும் தெரியாத
சிந்தனையும் அற்று
சுகமும் சோகமும் பிழியாத
நினைவுகளும் அற்று
சும்மா இருக்க முடியுமா
அம்மா ?
.

அதற்கு நான்
சும்மா சும்மா மூளை தோண்டி
சிந்திக்க வேண்டுமல்லவா ?

ஒரே ஒருமுறை
சும்மாவேனும் சிந்தித்தவன்
பிறகெல்லாம்
சும்மா சும்மா சிந்திக்கத்தானே
செய்வான்

எதையுமே சிந்திக்காமல்
எப்படித்தான்
சும்மா இருப்பது அம்மா ?
.

பாலுக்கழும்
பச்சிளம் குழந்தையும்
சும்மாவா அழுகிறது
சிந்தித்தல்லவா அழுகிறது

முட்டாள் கூட
சிந்திக்காமலா
ஓட்டுப்போடுகிறான்
தவறாகச் சிந்தித்துத்தானே
ஓட்டுப்போடுகிறான்

தன் மூச்சை
நிறுத்திக்கொள்ளாமல்
சிந்திப்பவன்
சிந்திப்பதை நிறுத்திக்கொள்வது
எப்படி அம்மா ?
.

உள்மூச்சை இழுத்து நிறுத்தி
உள்ளத்தை நிலைப்படுத்தி
உசும்பாமல் அமர்ந்தாலும்
ஒற்றைப் புள்ளியில்
ஒரே சிந்தனையில்
ஒளிச்சுடராவததுதானே
தியானமும்

அதீத
எண்ணத்தெளிவிலேனும்
சும்மா இருக்கலாம் என்றால்
எண்ணத்தெளிவென்பதும்
ஓர்
மகத்தான சிந்தனையல்லவா

இனி எப்படித்தான் நான்
சும்மா இருப்பது ?
.

மீண்டும் என்னைச்
சும்மா இருடா என்றுவிட்டு
சமையல் கட்டுக்குள் நீ
சிந்தனையோடு நுழைவது
சும்மாவா அல்லது
என் கேள்விகளுக்கான
சம்மதத்தோடா அம்மா ?

*

அன்புடன் புகாரி
buhari@gmail.com