திண்ணை

சத்தி சக்திதாசன்

தேடியது கிடைக்கவில்லை
தோன்றியது நிஜமமுல்லை
தாண்டியது வழியேயில்லை
தாங்கியது சுமையுமில்லை
பாலைவனத்துக் கானல் நீர்

சிரிப்பினில் இனிமையில்லை
சிந்தனையில் தெளிவுமில்லை
சீரான கொள்கையில்லை
சிறகுகளில் வலிமையில்லை
பாலைவனத்துக் கானல் நீர்

வந்ததில் பொருளுமில்லை
வருவதில் லாபமில்லை
வாழ்க்கையில் வென்றதில்லை
வாசமுள்ள மலர்களில்லை
பாலைவனத்துக் கானல் நீர்

மோதலில் அர்த்தமில்ல
மோகத்தில் நியாமில்லை
மேகத்தில் மழையுமில்லை
மொத்தத்தில் உண்மையில்லை
பாலைவனத்துக் கானல் நீர்

கொஞ்சலில் குளிர்மையில்லை
கெஞ்சலில் இரக்கமிலை
கோலத்தில் மாற்றமில்லை
கொண்டதில் தீர்க்கமில்லை
பாலைவனத்துக் கானல் நீர்

காத்ததில் கருத்துமில்லை
காதலில் அன்புமில்லை
கண்டதும் நினவிலில்லை
கட்டளை ஏற்பதில்லை
பாலைவனத்துக் கானல் நீர்

வேதத்தில் விவேகமில்லை
வேதனை மறப்பதில்லை
வாடிக்கை காப்பதில்லை
வசந்தத்தின் வாடையில்லை
பாலைவனத்துக் கானல் நீர்

என்னை அறிந்ததில்லை
எதுவும் ஆறுதலில்லை
ஏனோ அமைதியில்லை
எங்கும் போகப் பாதையில்லை
பாலைவனத்துக் கானல் நீர்

0000

விழி பேசும் கதை

சத்தி சக்திதாசன்

நானிங்கு கேட்டதொரு மொழியவள் விழி பேசிய கதையன்றி வேறில்லை
நாளும் மனதில் அலையாடும் உரையாடல் மறந்தொரு வேளையுண்டோ ?

அன்பாய்ச் சொல்லும் வரிகள் அளவாய் மிதந்திடும் பார்வைத் தோணியில்
அவளின் வாயினில் வார்த்தைகள் வீணென பொருதிய பார்வைகள் போரிடும்

நினவுகள் எனும் புத்தகம் படிந்த வரிகள் கூறும் காதல் சங்கேதம் என்றும்
நீங்கா நிழல் அவள் காதல் நித்தமும் இசைக்கும் பாடல் விழிகளினோசை

கனவுகள் கண்டதும் ஒரு காதலின் சித்திரம் விழிகளின் ஓவியம் வரைந்ததுமவளே
காற்றினில் பறந்திடும் உணர்வு அல்ல சாவினில் நிலைத்திடும் காதல் சங்கமம்

இதயச் சுனையில் மலர்ந்தொரு தாமரை விரிந்தது அவள் விழிகள் மலர்ந்தே
இனிமை இசைக்கெனில் அதைக் கொடுக்கும் திறமை இளையவள் கண்களில்

நேற்று இழந்தொரு தூக்கம் நாளை எங்கனம் வாழ்வுறும் பாவையின் பார்வையின்றி
நெஞ்சம் நிறைந்த நிச்சய ராணி பதமாய் என்னுடன் பேசினாள் அவள் விழிகளால்

0000
sathnel.sakthithasan@bt.com