அலைகள் திமிங்கிலம்

அலறி

அதிகாலை நீலக்கரை கடலில் தொிந்தது
தோணிகள் இழுத்த கோடுகளும் மிதந்தது
அணுவில் ஆயிரத்திலொரு மடங்கு கொந்தளிப்பும்
தொிந்திருக்கவில்லையென்று
கடலை கரைத்துக் குடித்தவர்கள் சொன்னார்கள்
காற்று
மழை
சூாியன் மூன்றும் சொன்னது

ஒரு மின்னல் இடைவெட்டும் கணம் தான்
எல்லாம்
எல்லாமே தலை கீழானது

பால்நுரை கக்கும் அலைகள்
இவ்வண்மத்தை பூிந்திருக்காது
பூிந்திருக்கவே இருக்காது
ஆயிரத்து நூறு ஆண்டுகள் பசி கொண்டிருந்த
இராட்சத திமிங்கிலங்கள்தான்
இதை செய்திருக்கும்
அல்லது பேரலைகளாக உருமாறிப் புரண்டிருக்கும்

ஒன்று இரண்டு மூன்று நான்கென
குமுறி எழுந்து
நிலக் கீழ் பாறைகள் அதிர்ந்து
சுறுண்டன அலைகள்
இல்லை பாய்ந்தன திமிங்கிலங்கள்.

வேரோடும் வேரடி மண்ணோடும்
மரங்களை சாய்த்தன
வீடு தூக்கி வானில் கொழுவின
பாளம் பாளமாக உடைந்து நொறிங்கின
மனித உடல்களை அரைத்துச் சப்பின
நீரை தரையில் கொப்பளித்து விட்டு
சாக் குரலால் கடல் நிறைந்தது
ஒரு மின்னல் இடைவெட்டும் கணம்தான்
எல்லாம்
பின் துளித் துளியாய் நிரம்பியது கடல்

துயாில் பிாிவில் உறைந்த மனிதா;கள்
வாழ் வெழுதி வருகின்றனர்

ஊரை விழுங்கிய திமிங்கிலங்கள்
கடலடியில் உறங்குகின்றன அவை அலைகளல்ல.

கோடை வெயிலில் ஒரு கள்ளமழை

கொதித்து கொதித்து வழிகிறது
சூாியன்
கருகிக் கருகி சுருள்கிறது
பூக்கள்
செடிகொடிகள்

ஆகாயத்தில் அடுப்பு மூட்டி
சூாியனை காய்ச்சுவது யார்
அனலாய் தகிக்கிறது வெயில்
ஆவியாய் பறக்கிறது ஆறுகள்

ஒரு கோப்பை தண்ணீர்
கொடுப்பாாின்றி தவிக்கிறது குளம்
நீர்க் கரை தேடி ஓடிய ஓடைகள்
திரும்பவில்லை

வெயிலை தள்ளியவர்கள்
தலையில் சுமந்து திாிந்வர்கள்
பாரம்தாங்காமல்
வியர்துக் களைத்து
மரத்தின் கீழ் ஒதுங்குகின்றனர்
நிழலும் தீய்க்கிறது

மழையே!
இந்நேரம் நீ யெங்கு போனாய்
முகிலாய் திரண்டு
கடலுக்குள் ஒழித்ததேன்
ஒரு பாட்டம் சாியேன்
பயிர் பச்சை குடித்து முழுக

இதோ
துளிர்த்துப்பெய்கிறது மழை
கொதிக்கவைத்து சூடாக்குது வெயில்
மாலை
தேனிர் தயாாிக்கலாம்.

அலறி, இலங்கை