பசுபதி
நேற்று
பனிசூழ் கனடாப் பகுதியிலே பலநாள் தனியாய்ப் பரிதவித்தேன்.
தனிமைத் துயரத் தழலதனைத் தாங்கச் சற்றுஞ் சக்தியிலை.
இனிமை எட்டும் வழியொன்றை ஈசன் எனக்குக் காட்டிவிட்டான்.
‘மனித வருத்தம் மகிழ்வெல்லாம் மனதின் மாயம் ‘ எனவுணர்ந்தேன்.
இன்று:
கையிற் கணினி விசையுண்டு; கருத்திற் கன்னித் தமிழுண்டு ;
பையிற் பண்டை யாப்புண்டு; பாட்டுக் கோர்வா னொலியுண்டு;
வைய வலையில் நட்புண்டு; மலரும் மரபுக் கவியுண்டு;
ஐயன் முருகன் அருள்கிட்டின் அண்டர் உலகம் வேறுண்டோ ?
திண்ணை
|