திண்ணை

அழகர்சாமி சக்திவேல்

கைகேயி கோபம் கணவனே நாசம்

கெளரவரின் கோபம் மாபாரத நாசம்

இஇராவணணின் கோபம் இலங்காபுரி நாசம்

இட்லரின் கோபம் இவ்உலகே நாசம்

மாபாவ ஆணவம் மனச்செருக்கு கொண்டோர்க்கு

தலைக்கனம் தந்துபின் தாழ்வுறச் செய்திடும்

கோபாதி தேவன் நானாடும் தாண்டவமே

தத்தகிட தகதகிட தகதகிட தித்தோம்

விரும்பாத மனிதரின் வார்த்தைகள் எல்லாம்

வேண்டுமென் றுரைத்ததாய் வீண்அர்த்தம் செய்வாய்

கரும்பான பேச்சிலும் கசப்பையே கண்டுஅவர்

அவமானம் செய்வதாய் அர்த்தங்கள் கொள்வாய்

என்னஅவர் சொன்னாலும் தன்னையே குறிப்பதாய்

எண்ணிநீ நோவாய் என்புருகத் தேய்வாய்

உன்னுடல் மாய்வதால் உவகையில் நானாடும்

தத்தகிட தகதகிட தகதகிட தித்தோம்

உற்றார் பகைஓங்கும் உயர்நட்பு விலகும்

உன்மகவு உனைக்கண்டு பயந்தருகில் வாரா

மற்றவரும் துச்சமாய் மதிக்கும் நிலையாகும்

மனைவிக்குக் கூட நீ மாபாரம் ஆவாய்

எல்லாம் தெரிந்ததென இறுமாப்பில் நீ வாழ்கையில்

வல்லவன் இஇன்னொருவன் வளர்ந்தாலே வரும் சினம்

வெல்லவும் இயலாது நீவாட நானாடும்

தத்தகிட தகதகிட தகதகிட தித்தோம்

இரத்தம் கொதிக்கும்மிக இதயம் துடிக்கும்

இரவிலே தூக்கம்போய் எதிர்ச்சக்தி மங்கும்

நரம்பெலாம் புடைக்கும் நார்த்தசைகள் இறுகும்

ஆண்மையும் குறையாகி அடிமைத்தனம் ஓங்கும்

வார்த்தை தடுமாறும் உரத்திடும் பேச்சு

வெளுத்திடும் முகம்மிக்க விரிந்திடும் விழிகள்உடன்

சோர்ந்திடும் உன்னுடல் பார்த்ததும் நானாடும்

தத்தகிட தகதகிட தகதகிட தித்தோம்

அழகர்சாமி சக்திவேல்