திண்ணை

மூலம் : எலிஸபெத் பிரௌனிங் தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா

உண்மையா அது ? செத்துக் கிடந்தால்,
உயிர் இழப்பாகுமா உனக்கு
என்னை நீ இழப்பதில் ?
புதைக்குழியின் ஈரம் என்னுடைய
சிரத்தின் மேல் இறங்குவதால்,
பரிதியின் தீக்கனல்
வெளிச்சமும்
குளிர்ச்சியாய்ப் போகுமா உனக்கு ?
என்னினிய நேசனே!
உன்னத மடைந்தேன் உன்மடல் படித்து,
உன்னுடையள் நான்,
உனக்கு அப்பெரும் வெகுமதி !
உன் ஒயினை ஊற்றிக்
கொடுக்கவா
நடுங்கும் என் கரங்களில் ?
மரணக் கனவுகளை விட்டுவிட்டு
மறுபடி என் ஆத்மா
வாழ்வின் முதற்படி ஏறும் ! அன்பனே !
நோக்கிடு என்னை,
மூச்செடு என் மேல்,
நேசிப்பாய் என்னை.
அறிவுச்சுடர் பெண்டிர்கள்
அவற்றை
விந்தையாய்க் கருதார்,
காதலுக் கிழப்பேன் எனது
நில புலங்களை !
காதலுக் கிழப்பேன் எனது
பட்டப் படிப்பை !
உனக்காக
விட்டு விடுவேன்
எனது மரண எதிர்பார்ப்பை !
சுவையான
சொர்க்கக் காட்சிக்குப் பதிலாக
மாற்றிக் கொள்கிறேன்
உன்னுடன் வாழும்
மண்ணுலகுக்கு !

********************
Poem -23
Sonnets from the Potuguese
By: Elizabeth Browing

Is it indeed so? If I lay here dead,
Wouldst thou miss any life in losing mine?
And would the sun for thee more coldly shine
Because of grave-damps falling round my head?
I marvelled, my Belovழூd, when I read
Thy thought so in the letter. I am thine–
But . . . so much to thee? Can I pour thy wine
While my hands tremble? Then my soul, instead
Of dreams of death, resumes life’s lower range.
Then, love me, Love! Look on me–breathe on me!
As brighter ladies do not count it strange,
For love, to give up acres and degree,
I yield the grave for thy sake, and exchange
My near sweet view of Heaven, for earth with thee!

**********

S. Jayabarathan [jayabarat@tnt21.com (May 28 2007)]