திண்ணை

புஷ்பா கிறிஸ்ரி

அன்று சாலை வழியே
என் பயணம்
அவன் என்னிடம் கையை
நீட்டி அம்மா தாயே
என்று கெஞ்சினான்

என் கை ஒரு
ஐந்து ரூபாயை
அவனிடம் நீட்டியது
நன்றி சொல்லிய
அவன் வாங்கிக் கொண்டான்

இரண்டு வாரத்தில்
மீண்டும் அவனது தரிசனம்
என்னிடம் இருந்ததோ
இரண்டே ரூபாய்கள்
அவனிடம் தந்தேன்
பார்த்து விட்டு வாங்கி
மடியில் போட்டுக் கொண்டான்

மீண்டும் ஓர் நாள்
அவனைக் கண்ட போது
என்னையும் அறியாமல்
கை துளாவியது பையை
கிடைத்தது ஒரு ரூபாய்
அவனிடம் தந்தேன்
அவன் ஏளனமாய்ச் சிரித்து
பணத்தை வாங்கினான்

என்ன சிரிப்பு ?
பணம் இல்லை.
அடுத்த தடவை பார்க்கலாம்
அதிகம் தருகிறேன் என்றேன்

அவனோ இல்லை இல்லை.
என் நிலைக்கு நீயும் வர
இன்னும் கொஞ்சக் காலம் தான்
பாக்கியிருக்கிறது என்றான்

ஏன் ? எதற்கு அப்படிச்
சொல்கிறாய என்று
அதட்டினேன் அவனை.

நானும் இப்படி உன் போல்
அள்ளி அள்ளிக் கொடுத்து
இல்லாத நாள் வந்த போது
இங்கு வந்து அமர்ந்து கொண்டேன்
இப்போது உன்னிடமும் இல்லை
எனவே நீயும் இங்கு வர
அதிகம் நாள் இல்லை என்றான்

எனக்குள் வியர்த்துக் கொட்டியது
அவன் சொல்வதும் உண்மையா
அர்த்தமுள்ளதாகப் பட்டது
அப்படியானால் கொடுக்க கொடுக்க
குறையும் என்றால்
எப்படிக் கொடுப்பது ?

அள்ள அள்ளக் குறையாத ஆழி
ஒன்று இறைவனிடம் கேட்கிறேன்
நான் கொடுக்க வேண்டும்
எனக்குக் குறையக் கூடாது
தருவானா இறைவன் ?….

புஷ்பா கிறிஸ்ரி
pushpa_christy@yahoo.com