யாரிடமும் சொல்லாத சோகம்

வே பிச்சுமணி

தலை வைத்து படுக்க ஒரு மடி
சாய்ந்து கொள்ள ஒரு தோள்
கோதிவிட நீள் விரல்கள்
பொறுமையுடன் கேட்கும் செவிகள்
கைகளை பொதித்துக்கொள்ளும் கைகள்
முகம் புதைக்க ஒரு நெஞ்சு
கண்ணீர் துடைக்கும் விரல்கள்
அனணத்து முதுகு தட்டும் தோழமை
ஆதரவான வாய் மொழிகள்
கேலி கிண்டல் செய்யா மனம்
பலரிடம் பரப்பாத இதழ்கள்
மேலும் புலம்பாதவாறு ஒரு முத்தம்
இவற்ளை தேடி அலையும்
யாரிடம் சொல்லி அழாத என் சோகம்