காதல்

யூசுப் ராவுத்தர் ரஜித்

பிறைக்குள் நிலா
உன் நெற்றிப் பொட்டு

உன் குறுஞ்செய்திதான்
எனக்குக் குறுந்தொகை

எல்லாரும் கேட்கிறார்கள்
நீ யார் மாதிரி என்று
மோனலிசாவுக்கு ஏது முன் மாதிரி

நீ கடந்து போகிறாய்
புறாக்களும் மைனாக்களும்
திரும்பிப் பார்க்கின்றன

சடை சாரை
சொருகினால் பூ வாழை
விரித்தால் புகை உன் சிகை

சூரியனைச் சுற்றுவது
அலுக்கவே யில்லை பூமிக்கு
உயிர் தருகிறான் சூரியன்
உருவம் தருகிறாள் பூமி
காதலுக்கு தூரங்கள் பொய்

பூ கனி பூ
கோழி முட்டை கோழி
குழந்தை மனிதன் குழந்தை
ஒன்று முடிகிறது இன்னொன்று பிறக்கிறது
முடிவே இல்லாதது காதல்

குறுத்து விரியும்போது
அங்கே ஒரு காதலும் விரிகிறது
அதன்பிறகுதான் இளநீர்

பதின்மூன்று பிள்ளைகள்
மும்தாஜ் பெற்றாள்
தாஜ்மகாலைப் பெற்றான் சாஜஹான்
காதல் கசக்காது

தொட்டுவிட்டேன்
சிணுங்கியது தொட்டாச்சிணுங்கி
விரியும்வரை நான் விலகவே யில்லை
உன்னையா சிணுங்க விடுவேன்?

தோண்டத் தோண்ட
நீரும்வருகிறது நெருப்பும் வருகிறது
எப்படி?
காதலிடமும் பூமியிடமும்
காரணம் கேட்காதீர்கள்

ஆறுக்கும் வேருக்கும்
காற்றுக்கும் காதலுக்கும்
பாதை சொல்லாதீர்கள்

ஒரு காதலைச் சொல்லத்தான்
பனித்துளி புல்லுக்கு வருகிறது