காதல் நாற்பது – 40 எனக்காகக் காத்திருந்தாய் !

தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா

நாமறிந்த உலகெங்கணும் காதலிக்கிறார் !
உறுதியான காதலைப்
புறக்கணிப்ப தில்லை நான் !
இளவயதிலேயே
காதலைத் தெரிந்து கொண்டேன்
அப்போதிருந்தே
பூக்களைச் சேமித்தேன்,
சமீபக் காலம் வரை !
இன்னும் பூமணத்தை நுகர்கிறேன் !
புன்னகைக்குக் கூட
கைக்குட்டையை
வீசி எறிகிறார் வழிப்போக்கர் !
அழுதாலும் எனக்குப் பரிதாபப்பட
ஒருவருமில்லை !
ஒற்றைக்கண்
கிரேக்க அரக்கனின் வெண்பல் கூட
நழுவிச் செல்லும்
அடிக்கடிப் பெய்யும்
மழையில்
மழுங்கிய கொட்டையை
விழுங்கும் போது !
எதுவும் மறக்கச் செய்யாது,
ஒதுக்கித் தள்ளாது
காதல் என்பதை !
என்னினிய அன்பனே !
அத்தகைய காதல னில்லை நீ !
நோயில் நோகும் எனக்குக்
காத்திருந்து
ஆத்மாக்கள் தழுவிக் கொள்ளச்
சிந்திப்பாய் சீக்கிரம்,
மற்றவர்
காலம் கடந்த விட்டதென்று
ஓலமிடும் போது !

************
Poem -40

Sonnets from the Potuguese
By: Elizabeth Browing

Oh, yes! they love through all this world of ours!
I will not gainsay love, called love forsooth.
I have heard love talked in my early youth,
And since, not so long back but that the flowers
Then gathered, smell still. Mussulmans and Giaours
Throw kerchiefs at a smile, and have no ruth
For any weeping. Polypheme’s white tooth
Slips on the nut if, after frequent showers,
The shell is over-smooth,–and not so much
Will turn the thing called love, aside to hate
Or else to oblivion. But thou art not such
A lover, my Belovழூd! thou canst wait
Through sorrow and sickness, to bring souls to touch,
And think it soon when others cry “Too late.”

**********
S. Jayabarathan [jayabarat@tnt21.com (September 24, 2007)]