பயணம்

பட்டுக்கோட்டை தமிழ்மதி

நடை பழகிய பின்னும்
நடை பழக்கம்.

கைப்பிடித்து நடக்க
கைக்கொடுத்து நடக்க

தொட்டில் குழந்தையை
தொட்டுத்தூக்க
தோல்மீது அணைக்க

தலைத்தூக்கும் குழந்தையை
தவழும் குழந்தையை

நிற்க
எழும் குழந்தையை
நின்று
விழும் குழந்தையை
விழுந்து பிடிக்க

குழந்தியோடு குழந்தையாய்
எந்திரமே….

என்னோடு நீயும்
உன்னோடு நானும்.

எந்திரமே….
பழகிவிட்டோம் நாம்.

பாசத்தில் பின்னிப்பிணைந்து
பள்ளிநாள் பிள்ளைகளாய்
பறந்தோட தொடங்கிவிட்டோம்.

நெடுந்தூரம் போக
நீயும் நானும் நினைத்துவிட்டோம்.

உனது எனது கரங்களால்
ஒரு கணம் ஒரு கனம்
நகர்த்தினோம்.
இந்த உலகம் புரட்டும் நெம்புகோலை
ஒன்றாக அசைத்தோம்.
ஒடி ஒடி
ஒன்றாக ஓய்வெடுத்தோம்.

என்னை நீ
உழைக்கவைத்தாய்.
உலகம் மறந்து உறங்க வைத்தாய்.
நிம்மதியான தூக்கம்
நிச்சயம் உழைப்பவனுக்கு மட்டுமென
நினைக்கவைத்தாய்.

முடியாததை
என்னோடிருந்தென்னை
முடிக்கவைத்தாய்.
என் வெற்றி நீ.

நீயிருக்க நானிருக்க
என்
நம்பிக்கை நீ.

இடறும்
வழிவழியான வழிதனை மாற்ற
என்
புரட்சி நீ.

தூங்கி ஒவ்வொரு நாளும்
உன் நினைவில் எழுகிறேன்.
என் இதயம் நீ.

என்
இதய எந்திரமே….
பழகிவிட்டோம் நாம்.
நெடுந்தூரம் போக
நீயும் நானும் நினைத்துவிட்டோம்.

tamilmathi@tamilmathi.com