தி.கோபாலகிருஷ்ணன், திருச்சி

வழக்கம் போல்
வழியனுப்ப வந்தேன்
வழக்கம்போல்
பச்சைக்கொடி அசையும்வரை
பேசிக்கொண்டிருந்தோம்
வண்டி நகரத்தொடங்கியது
தலையசைத்து
விடைபெற்றோம்
ரயில் வேகம் பெற
எதிர்த் திசையில்
நான் நகர்ந்தேன்
ஒவ்வொரு வாசலிலும்
சன்னலிலும்
நடைமேடையிலும்
அசையும் கைகள்
ஏதோ எதிர்பார்ப்பில்
நானும் திரும்பி
உத்தேசமாக நீ இருக்கும்
இடத்தைப் பார்த்தேன்
ஒவ்வொரு வாசலிலும்
உன்னைப் போலவே
யாரோ
அதில் ஒருவன் நீயோ ?
அசையும் கை ஒன்றில்
டயரி போல் ஏதோ
நானும் டயரியுடன்
கை அசைத்தேன்
உனது டயரி என்னிடம்
எனது டயரி உன்னிடம்
உன் நினைவு நினைவு என்னிடமும்
என் நினைவு உன்னிடமும் போல்.
வண்டி ஓடி மறைந்த பின்
கையசைத்தது நீதான்
எனும் உற்சாகத்தோடு
நகர்ந்தேன்
நாளை உன்னிடம்
நினைவுபடுத்திக்
கேட்கவேண்டுமென
நினக்கிறேன்
என் நம்பிக்கை
குலைந்துவிடுமோ
எனும் பயம்
ஒரு பறவையைப்போல் எழுகிறது…
நாளை பார்க்கலாம் நண்பா.

தி.கோபாலகிருஷ்ணன், திருச்சி
gk_aazhi@rediffmail.com