திண்ணை

கலாசுரன்

சப்தமற்ற
வெப்பச் சிரிப்புகள் மட்டும்
உதிர்க்கும் இந்தப்
பகலை
மொழிபெயர்க்க

இலை ஒன்றின்
நிழலில்
மூதாட்டி ஒருத்தி
உடனிருந்து

மெல்லிய
இரவுகளை
சமைத்துக்கொண்டிருக்கிறாள்

இம்முறை
வரவிருக்கும்
ஒரு காகத்திற்கு
அந்த இரவுகள்
போதுமானது

மொழி பெயர்த்தெடுத்த
பகலை
என்ன செய்வதென்று

அவள்
கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறாள்

சப்தமற்று
பனி பொழியச்
சிரித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்..
*
***