திண்ணை

குரும்பையூர் பொன் சிவராசா

காதலியே உனைக் கைபிடிக்க

என் கையை நீட்டியபடியே

உனை நோக்கி நான் வந்தேன்

ஆனால் உன் கைகளோ

இன்னொருவன் கைகளை இறுகப் பிடித்திருந்தது

அன்று செயலிழந்த என் கைகள்

இன்னும் தன் உணர்வுகளை மீளப் பெறவில்லை

காதலியே உனைப் பார்பதற்காய்

என் கால்களின் வலிமையை அதிகமாக்கி

பல மைல் தூரம் ஓடோடி நான் வந்தேன்

நீயோ சொகுசுக் காரொன்றில்

இன்னொருவனுடன் அருகே அமர்ந்திருந்தாய்

அன்று செயலிழந்த என் கால்கள்

இன்னும் ஓர் அடி கூட நகரவில்லை

காதலியே உனை அணைப்பதற்காய்

என் நெஞ்சத்தின் இனிமைகளை அதிகமாக்கி

உன் அருகே விரைவாக நான் வந்தேன்

என்ன கொடுமை இது

உன் நெஞ்சை அணைத்தபடி இன்னொருவன்

அன்று மூடிய என் நெஞ்சத்தின் உணர்வுகள்

இன்னும் உறக்கத்தில் இருந்து எழவேயில்லை

காதலியே உனை மணமுடிப்பதற்காய்

மலர் மாலை சகிதம் மகிழ்ச்சியுடன்

உன் வீடு தேடி நான் வந்தேன்

நீயோ மாற்றான் ஒருவனின் மனைவியாய் இருந்தாய்

அன்று உடைந்த என் இதயம்

எவராலும் பொருத்த முடியா அவல நிலையில்

மீண்டும் ஓர் முறை நான் காதலித்தால்

என் இதயம் அழிந்தே மாய்ந்து விடும்

காதலே ஓடிவிடு! என்னை வாழ விடு!

ponnsivraj@hotmail.com