கவிதைகள்

Posted by On March 31, 2006 0 Comment
This entry is part of 46 in the series 20060331_Issue

எச்.முஜீப் ரஹ்மான்

ஷஃபாஅத்(பரிந்துரை)

என்வீட்டு நாலுகெட்டில்
மூலையில் பதுங்கியிருக்கும்
அந்த கருமை
பலதலைமுறைகளாக
சிறுவனாய் இருந்த போதும்
இப்போதும்
அது பற்றியே யோசனை
சில சமயம்
எல்லோாரையும் பற்றிப்பிடிக்கும்
சினேகமிழந்து ஆக்ரோஷம் கொண்டு
வெறியுடன்
சண்டைபிடிக்க
தோன்றச் செய்யும்
கருமை பிடித்தவரை
யாரும் விரும்புவதில்லை
என் ஒரு தவத்தில்
வாசியடக்கி உரூ ஜெபித்து
நிசக்ருமணி ஓமெனச் சொல்லி
மண்டலத்திலிருந்து
நீரை தெளித்தார்.
வாரியெழுந்து துள்ளிவிட்டு ஓட
முயன்றது கருமை.
அருளுமறிய மகாதற்பன
மாபாவிகமென்று
சீரிசைத்து சிறங்கை
தண்ணீர் உண்ணு
சாதாரத்தை கண்டபோது
சாரி விட்டம் போடும்
ஸ்தானம் பண்ணும்
பறக்கும் புனல்கும்பம்
பதித்திடு
விதித்த விதியின்
உள்ளிருந்து ஆடும்
வித்தை தட்டுவிக்கும்
உரைத்த இடம் தனக்காவும்
நஞ்சு வாங்கி உபாயமிட்டு
பெருவிரலில் தடவிக்கொண்டு
போகுமிடமெல்லாம்
வம் என்று
டம் என்று
பம்பம் என்று
குரைத்துக்கொள்
ஜந்துருவில் கருமை வீழும்

ஜிகாத்(யுத்தம்)

சவால் விட்டு
சொல்கிறேன் கேள்
முகமது திருவடிப் பற்றி
முகையிதீன் திருவுளம்
கொண்டுநின்று
கருவறுக்கும் பூதகணங்களே
கவனம்
ஜின் வாரானப்பா
ஏவல் கொண்டு
றீம்-றீம்-சிம்-சிம்-றிங்-றிங்
றாறா றாறா
அம்அம்
டும்டும்
அரி அரி
உச்சாடனமதை முன்னுரைத்தே
ஜோதியொளியொன்று
அக்கினி குண்டத்தில்
வீறுகொண்டு நிற்கிறது
மண்ணோடு மண்ணாக
நசி நசி
கும்பட்
றாறா றாறா

எச்.முஜீப் ரஹ்மான்

mujeebu2000@yahoo.co.in

Series Navigation

20060331_Issue

TOPICS