திண்ணை

திலகபாமா

சுழலும் வாழ்க்கையை

சூட்சுமமாய் உணர்த்திடும்

சந்திப்புகள்

ஈரத் தலை உணர

விரிசடையோடு குஞ்சலம் ஆட

இழுத்துச் செருகிய தாவணியோடு

நீ தவமிருந்த தெருமுக்குகள்

ஆடிப் போகின்றன

நீயும் நானும்

பேசாமல் தொலைத்த மனப் பூட்டு சாவிகள்

திறக்க முடியாது இருந்தும்

துளைக்கும் வாசங்கள்

உன்னை நானும்

என்னை நீயும்

அடையாளம் கண்டு விட முடியாமல்

மாறியிருந்த போதும்

எதேதோ நிலவரங்கள்

பேசிப் பொழுது போன பின்பும்

பேசாத உண்மைக்கள்

கூட்டை தகர்த்தபடி

சிறகு விரிக்கும் வண்ணத்துப் பூச்சியாய்

சொல்லாமல் போன வார்த்தைகள்

ஊர் சுற்றி உலகு சுற்றி

எனை உற்று நோக்கியபடியிருக்க

பூக்கள் மாறி

நிறம் உதறி

ஓட்டுக்குள் விதையாய்

ஒடுங்கியிருந்த போதும்

இந்த விதை

இந்த பூவினது

அடையாளம் காட்டத் தேவையில்லாது

உணர முடிந்த அந்த தருணங்கள்

உணர்த்தியது காதலா நேசமா

மொத்தத்தில் “சந்தோசம்” எனும்

ஒற்ரை வார்த்தை

நிச்சலன உறக்கத்தில்

கனவாய் வரும் உணர்வு நிஜங்கள்

உடல்கள் தீர்ந்து போன

உலகமொன்றில்

பயணப்படத் துவங்கியிருக்கிறது

—-
mathibama@yahoo.com