சித்திரமே என்னை சிதைக்காதே

This entry is part [part not set] of 37 in the series 20030530_Issue

சத்தி சக்திதாசன்


கன்னி நீ என்னை இன்று ஏன் தானோ
கரைய வைத்தாய்
பெண்ணே உன் புன்னகையால் தினம் என்னை
வறுத்தெடுத்தாய்
மேகத்தினுள் மறையும் நிலவைப் போல்
முகம் காட்டி மறைத்திட்டாய்
கடைசிவரை கைக்கெட்டா வெண்ணிலவை அம்மா
கண்ணாடியில் சிறைப் பிடிப்பாள்
தேடிப்பார்த்தேன் கண்ணாடி காணுமிடமெங்கும் தேன்மொழியே
நீ இல்லை
உறங்கும் போதெல்லாம் இன்னுயிரே கனவினிலே
ஏனென்னைச் சீண்டுகின்றாய்
காதலே வெறும் ஏட்டுச் சுரைக்காய் என்றிருந்த நான் எப்படி
உன்வசம் கைதாகினேன்
பெரும் திருடி பகற் கொள்ளைக்காரி பார்க்கும்போதே மனதை
திருடி விட்டாய்
பூவாக வைத்திருந்தேன் என் மனதை பூங்கோதை ஓர் கணத்தில்
புண்ணாக மாற்றியது எப்படியோ ?
சிற்பங்கள் ஓர் போதும் உயிர்ப்பதில்லை என்ற என் கருத்து
சிதைந்ததே சிலவினாடிகளில் எப்படி ?
வேண்டாம் இனியும் உன் விளையாட்டு இனியவளே இறைஞ்சி உன்னை
வேண்டுகின்றேன் வந்துவிடு சங்கமிக்க.

***
sathnel.sakthithasan@bt.com

Series Navigation

சத்தி சக்திதாசன்

சத்தி சக்திதாசன்