இரு கவிதைகள்

எஸ். ரமேஷ்

மெல்லத் தொடரும் மணியோசை
காலத்தை உடைத்து கனியுண்டு
ஒளி மழையில் சிறகு உலர்த்தி
அன்பை அருந்திக் களிப்பாறும்
சிறு பறவை தன் கூடு விட்டு
மெல்லப் பரவும் மணியோசை
விசும்பின் வரையறை உள்ளொடுங்க
மீராவைத் தேடிய கானம் வீடடையும்.

% % % %

பெரிசுகளுடன் பிரச்சனையில்லை என்றும்
வீசிப்போட வார்த்தைகளுண்டு
தர்க்கச் சகதியில் தள்ளி விட்டு
தத்துவச்சாரலில் தலை முழுகி
தாண்டிப் போவேன் எப்போதைக்குமாக
பொடிசுகளுடன் போராட முடியவில்லை என்னால்
கும்பி நிறைக்க குருமா கோழி
அம்பி அருகே நின்று கேட்பான்
அப்பா நம் செல்லக் கோழி ஆனதென்ன யிப்படி ?
அதன் அப்பா அம்மா தேடாதா அதை தினப்படி ?
வலிமையான உண்மைகளை
எளிமையான வார்த்தைகளால்
எதிர்கொள்ள நேரிட்டால்
அதிராமல் இருப்பதெப்படி ?

% % % %

subramesh@hotmail.co